‘Al te vaak toeval meegemaakt om nog in toeval te geloven’

Als ik Conny en José voor de eerste keer ontmoet, zie ik een stralende lach op hun gezicht. Ondanks dat ze er best een eindje voor moesten rijden, vinden ze het fijn om weer eens op de plek te zijn waar ze de as van hun geliefde tante met een goed gevoel achterlieten. Ik bied ze een kopje koffie aan en zet deze voor hen neer.

Wat een toeval

“Ach, kijk nou,” lacht José. Ze wijst naar het kopje met daarop de afbeelding van een koolmees. Ze kijkt me aan. “Er stond ook een koolmees op de rouwkaart van onze tante.” Dat is bijzonder. “Wat een toeval”, zeg ik. José schudt lachend haar hoofd. “Wij hebben al iets te vaak toeval meegemaakt om nog in toeval te geloven”, zegt ze. Conny knikt bevestigend.

Dierbare herinneringen

Ze vertellen me vervolgens het bijzondere verhaal van hun tante Ria, die een bijzondere plek heeft binnen hun familie. “Ria was zo’n mooi, puur mens. Ze had veel zorg nodig, maar ze heeft ons ook zoveel gegeven”, vertelt Conny. Ze nemen me mee naar een wereld waarin Ria er nog was en delen met mij hun mooiste momenten. Het blijft bijzonder wanneer mensen mij zulke dierbare herinneringen toevertrouwen. 

In één streep naar de juiste plek

Nadat ze hun verhaal hebben gedaan lopen we naar het graf van Ria. “Ik denk dat ik er nog in één keer naartoe kan lopen”, zegt José. Ze heeft elk detail van de begrafenis heel bewust in zich opgenomen. We lopen de begraafplaats op. “Het is hier na het eerste bochtje”, zegt José. Het is bijna anderhalf jaar geleden dat ze de as van hun tante hier hebben begraven, maar José heeft helemaal gelijk. Ik kom hier zeker wekelijks, maar waar ik nog even aan het zoeken ben, loopt zij in één streep naar de juiste plek.

Steeds een beetje meer

We kletsen nog even en Conny en José laten me nog een aantal foto’s en video’s zien. Het lijkt hen goed te doen om hier nog eens te zijn en stil te staan bij het leven van hun tante. Ik besluit ze nog even alleen te laten met elkaar en loop terug richting het ontvangsthuis. Ik kijk nog een keer om. Weer een plekje waar ik nooit meer zomaar aan voorbij zal lopen, zonder even aan Ria te denken. Ik hield al van mijn werk en ook van Mepperdennen, maar na een dag als deze, toch weer een beetje meer.

Het bijzondere verhaal van Ria

Het bijzondere verhaal van Ria kunt u hier lezen.

Bent nieuwsgierig naar Natuurbegraafplaats Mepperdennen? U zich zich hier aanmelden voor een groepsrondleiding of een persoonlijke rondleiding. Wilt u weten wat de mogelijkheden zijn rondom cremeren en natuurbegraven? Dat leest u hier.