Reeën op Mepperdennen

Reeën op Mepperdennen

Als u onze Facebookpagina volgt, dan is het u wellicht opgevallen dat de reeën de laatste tijd weer erg actief zijn op Natuurbegraafplaats Mepperdennen. We zagen het laatst overduidelijk aan de vele reeënsporen in de sneeuw, maar ook aan wildwissels in het bos (waar ook andere dieren gebruik van maken). Reeën zijn gewoontedieren en volgen vaste paden binnen hun territorium. Op dagen dat we nóg meer geluk hebben, zien we ze vanuit het ontvangsthuis, komen we ze tegen als we in het bos lopen, of poseert er ineens een prachtexemplaar voor onze wildcamera.

Het gewei

Het gewei van een reebok zonder vertakkingen noemen we een spitser. Een gewei met één vertakking noemen we een gaffel. Ieder jaar laat het gewei los en in het najaar groeit er weer een nieuw groter gewei. Met de talgklieren op het gewei laten reebokken een geurstof achter om hun territorium af te bakenen. In de zomer gebruikt hij het gewei om zijn territorium te verdedigen. (Hoewel dit vaak vooral bij dreigen blijft)

Verspreiding

Reeën komen we in dit gebied pas tegen vanaf het begin van de twintigste eeuw. Daarvoor leefden ze slechts in Limburg en de Veluwe. Het territorium van een reebok is meestal tussen de 5 en 30 hectare, afhankelijk van de voedselvoorziening binnen het gebied. Omdat onze begraafplaats grenst aan zowel het open veld als het naastgelegen oude bos, maakt dit onze natuurbegraafplaats voor reeën een fijne plek om te vertoeven.

Reekalfjes

Pasgeboren reeën noemen we reekalfjes. Ze worden over het algemeen geboren vanaf half mei tot begin juni. De meeste reekalfjes komen als tweeling ter wereld, maar soms ook als eenling of drieling. Moeder ree verstopt haar reekalfjes. Wat hierbij helpt is dat reekalfjes nog geen geur hebben. Mocht je ooit een reekalfje tegenkomen, blijf dan uit de buurt om te voorkomen dat de moeder het kalfje verstoot. Een reekalfje is nog niet in staat om te vluchten bij gevaar.