Daar ben jij

Zodra de bladeren niet meer ruisen
en geduldig aan de takken hangen.
Regendruppels van zich af laten glijden
en weer zonlicht vangen.

Zodra het gras en lange halmen
klaar zijn met wiegen op de wind.
Bloemen, struiken, bomen
met hun voeten stevig in de grond,
hun toppen nieuwsgierig in de lucht.
De warmte, de kou maar ook de regen
door een deken van dat alles worden ze toegedekt.

Daar ben jij
toegedekt door zachte aarde
van alles wat hier groeit, van alles wat hier bloeit.

En vind ik jou
in de toppen van de bomen,
in de bloemen en de struiken, in de kruiden
met hun voeten stevig in de grond.

We groeien samen alsmaar verder, we leren en staan stevig.
En elk seizoen laat los, het leven en gedachten.
En elk seizoen geeft, nieuw leven en gedachten.

Ik hou je vast en laat je gaan, zoals ook de seizoenen doen.
Oude herinneringen, ze blijven.
Zo ook mijn gedachten,
soms donker en soms licht.

Nieuwe herinneringen maak ik, hier en ook met jou.
Want jij bent de bodem, jij bent het bos.
Het zonlicht op de paden, de regen op het blad.

Toegedekt door zachte aarde
van alles wat hier groeit, van alles wat hier bloeit
daar ben jij.

Gedenkavond 2023
Natuurbegraafplaats Mepperdennen, Alice Reukema