Winterbeelden en sporen in de sneeuw

De sneeuw is gesmolten en de lente hangt in de lucht. We blikken terug op een prachtige winterse week op Natuurbegraafplaats Mepperdennen. In februari viel er een dik pak sneeuw. De dieren die zich meestal ongemerkt verplaatsen, waren daardoor goed te volgen. De sneeuw zorgde voor een prachtige verstilde wereld.

Als er sneeuw ligt zie je pas goed hoeveel dieren er op de natuurbegraafplaats leven. Pootafdrukken van dieren en  wildwissels zijn duidelijk zichtbaar. Afdrukken van vogelpootjes, vleugelslagen van vogels, en  piepkleine pootafdrukjes van muisjes. Lange rechte sporen van reeën en vooral veel slingerende hazensporen. Ook de gangenstelsels van woelmuisjes en mollen zijn ware kunstwerkjes. Hier en daar is een “sneeuwster” te zien, waar een verse molshoop duidelijk afsteekt tegen de sneeuw.

Zeker als de sneeuw al een tijdje ligt worden foerageerplekken goed zichtbaar in de sneeuw. Langs de bosranden en akkers zijn de reeën actief. Met de voorpoten krabben reeën over de bodem om het gras tevoorschijn te halen. Reeën eten, naast gras, ook de bast van de bomen, het is een goede voedselvoorziening wanneer voedsel schaars is. Vogels pikken vooral rondom de stam van een boom, waar ze kleine insecten en andere beestjes vangen.

Hazen en konijnen graven in de sneeuw totdat zij het onderliggende gras vinden. Deze jonge haas was goed zichtbaar, ze zat verborgen tegenover het ontvangsthuis op haar moeder te wachten. De sporen van de haas zijn te herkennen aan twee  grote ovale afdrukken van de achterpoten met de twee kleinere voorpootjes erachter.

Kijk mee naar een impressie van een witte wereld op Natuurbegraafplaats Mepperdennen.